vrijdag 19 april 2013

Vijf minder bekende symptomen van hypothyreoïdie



Vijf minder bekende signalen die kunnen betekenen dat je hypothyreoïdie hebt
Wanneer je denkt over een trage schildklier, komt je waarschijnlijk het beeld van een te zware vrouw van middelbare leeftijd voor de geest. Je zou dan niet ver vanaf zijn, want hypothyreoïdie komt veel vaker voor bij vrouwen, in het bijzonder bij vrouwen van middelbare leeftijd en in veel gevallen kan het gewichtstoename en gewichtsproblemen bij lijders veroorzaken.
Maar er zijn een paar bijzonder voorspellende – maar weinig bekende – signalen en symptomen van hypothyreoïdie waarvan sommige doktoren en nog minder patiënten, zich bewust zijn, maar die kunnen leiden tot de correcte diagnose.

1. Verlies van de buitenste rand van de wenkbrauwen
Hypothyreoïdie wordt vaak geassocieerd met haarverlies. Je kunt meer jaarverlies van het hoofd opmerken dan normaal is. Zelfs lichaamsbeharing – inclusief onder de arm en in de pubische streek – kan uitvallen of dunner worden. Dit soort haarverlies kan veroorzaakt worden door een schildklierprobleem, maar kan ook ontstaan bij andere hormonale disbalansen, ziekten, leeftijd en door genetische factoren en erfelijkheid.
Maar één soort haarverlies wordt als uniek gezien bij hypothyreoïdie. Het is het verlies van haar van de buitenste rand van de wenkbrauwen. Dit is een karakteristiek teken van hypothyreoïdie en wordt niet in verband gebracht met andere ziekten en daarom beschouwen veel artsen dit als een zeer belangrijk klinisch teken.
Mannen merken dit waarschijnlijk niet zo vaak als vrouwen, die zullen zien dat ze minder de buitenste rand van hun wenkbrauwen epileren, of zelfs de missende wenkbrauwen in dat stuk bijtekenen met een wenkbrauwpotlood.
Wanneer je onverklaarbaar haarverlies hebt en in het bijzonder wanneer je haarverlies hebt van de buitenste rand van je wenkbrauwen, is het tijd voor een grondige evaluatie door een arts die er verstand van heeft.

2. Hoog cholesterol dat niet reageert op behandeling met medicijnen
Veel mensen hebben verhoogde cholesterolspiegels en artsen worden meer agressief met het aanbevelen van behandeling. Vaak bevelen artsen een proefdieet en oefeningen aan voor randgevallen om de getallen naar beneden te krijgen. Maar als dat niet werkt of wanneer de getallen erg hoog zijn, kunnen artsen cholesterolverlagende medicijnen aanbevelen, meestal statines zoals Lipitor.
Niet-gediagnosticeerde, onbehandelde hypothyreoïdie kan verhoogde cholesterolspiegels resistent maken voor behandeling. Ondanks dieet, oefening en medicijnen kunnen cholesterolspiegels hoog blijven, waardoor dokters en patiënten beide in verwarring gebracht worden.
In het algemeen zou je altijd wanneer je hoog cholesterol hebt, voordat je cholesterolverlagende medicijnen gaat gebruiken, eerst een grondige, allesomvattende schildklierevaluatie moeten krijgen om hypothyreoïdie helemaal uit te sluiten. En wanneer je cholesterolverlagende middelen gebruikt die niet werken, praat dan absoluut met je arts over hypothyreoïdie.

3. Hardnekkige constipatie
Het is een van die onderwerpen die waar we het vaak niet over willen hebben, maar hardnekkige of chronische constipatie kan een teken zijn van een onderactieve schildklier. Omdat de schildklier het metabolisme reguleert, vertraagt de metabolische vertraging van hypothyreoïdie ook het spijsverteringssysteem en beweegt voedsel zich trager door het verteringsproces, hetgeen vaak resulteert in chronische constipatie. Vaak worden er bekende middeltjes, zoals meer water drinken, fruit zoals gedroogde pruimen of pruimensap, meer vezelintake geprobeerd, maar zonder resultaat. Middeltjes die je zo kunt kopen slagen er vaak ook niet in om het probleem op te lossen. Wanneer je aan chronische constipatie lijdt, moet je altijd grondig onderzocht worden op een trage schildklier.

4. Verlies van libido
Veel vrouwen zien het verlies van libido als een onvermijdelijk onderdeel van het ouder worden, maar het hoeft niet zo te zijn. Weinig of geen libido kan namelijk bij sommige vrouwen een teken zijn van ongediagnosticeerde, niet behandelde hypothyreoïdie. Wanneer je een probleem hebt met je libido, zou ieder medisch onderzoek dat je arts doet ook een compleet schildklieronderzoek moeten inhouden, om een trage schildklier uit te sluiten als mogelijke oorzaak.

5. Depressiviteit
21 Miljoen Amerikanen – zo’n 9,5% van de bevolking van 18 jaar en ouder - heeft een stemmingsstoornis, inclusief ernstige depressie, dysthymische stoornis (mildere, langere termijn depressie) en bipolaire stoornis. Depressie en stemmingswisselingen kunnen een symptoom zijn van een onbehandelde trage schildklier. Helaas lijden sommigen van de miljoenen mensen met gediagnosticeerde en behandelde depressiviteit en stemmingsstoornissen in feite aan ongediagnosticeerde hypothyreoïdie.
Er is geen bloedtest voor depressiviteit, dus de diagnose wordt gesteld op basis van een gesprek over de symptomen. Maar de diagnose van een schildklierziekte vereist evaluatie en testen, dus met een doktersvisite van 5 minuten en een systeem van kostenbesparing worden symptomen die verband houden met de stemming snel aan depressiviteit toegeschreven en wordt er eerder een voorschrift voor antidepressiva voorgeschreven dan een meer tijdintensieve schildklierevaluatie plus de kosten van een bloedonderzoek om de schildklier te testen.
Terwijl sommige schildklierpatiënten een afzonderlijke stemmingsstoornis kunnen hebben die ook behandeling nodig heeft, is het toch essentieel dat iedereen die met depressie of een stemmingsstoornis wordt gediagnosticeerd ook zo vroeg mogelijk volledig onderzocht wordt om een eventueel onderliggend schildklierprobleem uit te sluiten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten