Vijf minder bekende signalen die kunnen
betekenen dat je hypothyreoïdie hebt
Wanneer je denkt over een trage
schildklier, komt je waarschijnlijk het beeld van een te zware vrouw van
middelbare leeftijd voor de geest. Je zou dan niet ver vanaf zijn, want hypothyreoïdie
komt veel vaker voor bij vrouwen, in het bijzonder bij vrouwen van middelbare
leeftijd en in veel gevallen kan het gewichtstoename en gewichtsproblemen bij
lijders veroorzaken.
Maar er zijn een paar bijzonder
voorspellende – maar weinig bekende – signalen en symptomen van hypothyreoïdie
waarvan sommige doktoren en nog minder patiënten, zich bewust zijn, maar die
kunnen leiden tot de correcte diagnose.
1. Verlies van de buitenste rand van de
wenkbrauwen
Hypothyreoïdie wordt vaak geassocieerd met
haarverlies. Je kunt meer jaarverlies van het hoofd opmerken dan normaal is.
Zelfs lichaamsbeharing – inclusief onder de arm en in de pubische streek – kan
uitvallen of dunner worden. Dit soort haarverlies kan veroorzaakt worden door
een schildklierprobleem, maar kan ook ontstaan bij andere hormonale
disbalansen, ziekten, leeftijd en door genetische factoren en erfelijkheid.
Maar één soort haarverlies wordt als uniek
gezien bij hypothyreoïdie. Het is het verlies van haar van de buitenste rand van
de wenkbrauwen. Dit is een karakteristiek teken van hypothyreoïdie en wordt
niet in verband gebracht met andere ziekten en daarom beschouwen veel artsen
dit als een zeer belangrijk klinisch teken.
Mannen merken dit waarschijnlijk niet zo
vaak als vrouwen, die zullen zien dat ze minder de buitenste rand van hun
wenkbrauwen epileren, of zelfs de missende wenkbrauwen in dat stuk bijtekenen
met een wenkbrauwpotlood.
Wanneer je onverklaarbaar haarverlies hebt
en in het bijzonder wanneer je haarverlies hebt van de buitenste rand van je
wenkbrauwen, is het tijd voor een grondige evaluatie door een arts die er
verstand van heeft.
2. Hoog cholesterol dat niet reageert op
behandeling met medicijnen
Veel mensen hebben verhoogde cholesterolspiegels
en artsen worden meer agressief met het aanbevelen van behandeling. Vaak
bevelen artsen een proefdieet en oefeningen aan voor randgevallen om de
getallen naar beneden te krijgen. Maar als dat niet werkt of wanneer de
getallen erg hoog zijn, kunnen artsen cholesterolverlagende medicijnen
aanbevelen, meestal statines zoals Lipitor.
Niet-gediagnosticeerde, onbehandelde
hypothyreoïdie kan verhoogde cholesterolspiegels resistent maken voor
behandeling. Ondanks dieet, oefening en medicijnen kunnen cholesterolspiegels
hoog blijven, waardoor dokters en patiënten beide in verwarring gebracht
worden.
In het algemeen zou je altijd wanneer je
hoog cholesterol hebt, voordat je cholesterolverlagende medicijnen gaat
gebruiken, eerst een grondige, allesomvattende schildklierevaluatie moeten
krijgen om hypothyreoïdie helemaal uit te sluiten. En wanneer je cholesterolverlagende
middelen gebruikt die niet werken, praat dan absoluut met je arts over
hypothyreoïdie.
3. Hardnekkige constipatie
Het is een van die onderwerpen die waar we
het vaak niet over willen hebben, maar hardnekkige of chronische constipatie
kan een teken zijn van een onderactieve schildklier. Omdat de schildklier het
metabolisme reguleert, vertraagt de metabolische vertraging van hypothyreoïdie
ook het spijsverteringssysteem en beweegt voedsel zich trager door het verteringsproces,
hetgeen vaak resulteert in chronische constipatie. Vaak worden er bekende
middeltjes, zoals meer water drinken, fruit zoals gedroogde pruimen of
pruimensap, meer vezelintake geprobeerd, maar zonder resultaat. Middeltjes die
je zo kunt kopen slagen er vaak ook niet in om het probleem op te lossen.
Wanneer je aan chronische constipatie lijdt, moet je altijd grondig onderzocht
worden op een trage schildklier.
4. Verlies van libido
Veel vrouwen zien het verlies van libido
als een onvermijdelijk onderdeel van het ouder worden, maar het hoeft niet zo
te zijn. Weinig of geen libido kan namelijk bij sommige vrouwen een teken zijn
van ongediagnosticeerde, niet behandelde hypothyreoïdie. Wanneer je een
probleem hebt met je libido, zou ieder medisch onderzoek dat je arts doet ook
een compleet schildklieronderzoek moeten inhouden, om een trage schildklier uit
te sluiten als mogelijke oorzaak.
5. Depressiviteit
21 Miljoen Amerikanen – zo’n 9,5% van de
bevolking van 18 jaar en ouder - heeft een stemmingsstoornis, inclusief
ernstige depressie, dysthymische stoornis (mildere, langere termijn depressie)
en bipolaire stoornis. Depressie en stemmingswisselingen kunnen een symptoom
zijn van een onbehandelde trage schildklier. Helaas lijden sommigen van de
miljoenen mensen met gediagnosticeerde en behandelde depressiviteit en
stemmingsstoornissen in feite aan ongediagnosticeerde hypothyreoïdie.
Er is geen bloedtest voor depressiviteit,
dus de diagnose wordt gesteld op basis van een gesprek over de symptomen. Maar
de diagnose van een schildklierziekte vereist evaluatie en testen, dus met een
doktersvisite van 5 minuten en een systeem van kostenbesparing worden symptomen
die verband houden met de stemming snel aan depressiviteit toegeschreven en
wordt er eerder een voorschrift voor antidepressiva voorgeschreven dan een meer
tijdintensieve schildklierevaluatie plus de kosten van een bloedonderzoek om de
schildklier te testen.
Terwijl sommige schildklierpatiënten een
afzonderlijke stemmingsstoornis kunnen hebben die ook behandeling nodig heeft,
is het toch essentieel dat iedereen die met depressie of een stemmingsstoornis
wordt gediagnosticeerd ook zo vroeg mogelijk volledig onderzocht wordt om een eventueel
onderliggend schildklierprobleem uit te sluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten