woensdag 30 november 2011

Je kassabon zit waarschijnlijk vol met bisfenol A - een kankerverwekkende, oestrogeenachtige chemische stof!


I guess I’m supposed to get excited about all the holiday shopping going on and the deals you can get on days like Black Friday. But to me it just means it takes longer to get the same things done. The lines, the crowds... and the discounts don’t thrill me. I’d rather be somewhere else.

Nearly every modern register uses this kind of paper. And every one of those receipts, according to new research, contains from 250 to 1,000 times more BPA than a plastic water bottle or soda can lining. Several states, and Canada and Europe, have banned using BPA in some of those kinds of products.
So I really don’t think of Black Friday as a good thing. I think it’s named appropriately.

But if you do go shopping, there’s something you should know about your health.

I’m talking about the little slip of paper you tuck into your pocket or purse every time you buy anything. From gas to all those Christmas presents you’re getting for all your friends and family this week.

That receipt is most likely covered with bisphenol A (BPA) – the cancer-causing, estrogen-mimicking chemical.

Paper receipts are coated with BPA to get the ink from the receipt printer to develop on the paper. Problem is, BPA doesn't stay on the receipt, making it easy to be absorbed by anyone handling the paper.

What’s worse is that a new study found that BPA transfers readily from receipts to skin and can penetrate the skin to such a depth that it cannot be washed off.1

BPA is dangerous, even in small amounts. Studies show that it may cause cancers, diabetes, heart disease, obesity, and more.
Two other new studies looked at how much of the BPA from each receipt gets from your skin into your bloodstream.
One looked at 15 different types of paper products. including thermal receipts, flyers, magazines, tickets, mailing envelopes, newspapers, food contact papers, food cartons, airplane boarding passes, luggage tags, printing papers, business cards, napkins, paper towels, and toilet paper, collected from several cities around the world.
Thermal papers accounted for 98% of the BPA you are exposed to.
The second study says that you absorb as much as 60% of the BPA you get on your skin.2
Fortunately, there are some good ways to avoid taking in BPA while you’re doing your seasonal shopping.
First, the easiest way to avoid getting BPA on your hands is to decline getting a receipt. If you don't need a receipt, leave it and ask the cashier not to print it if possible. For many small purchases and unless you're purchasing something you may want to take back, you probably don’t need one anyway.
Second, shop at stores that don’t have thermal printers that use BPA.
The Environmental Working Group’s research shows that some of the stores that use BPA-containing receipts in at least some outlets include McDonald's, CVS, KFC, Whole Foods, Wal-Mart, Safeway and the U.S. Postal Service.
Receipts from some major chains including Target, Starbucks and Bank of America ATMs issued receipts that were BPA-free or contained only trace amounts.3
Third, handle your receipts as little as possible, and make sure you wash your hands the right way when you get home. Washing your hands is one of the quickest, safest, easiest and most overlooked things you can do to protect your health on many levels. Unfortunately, few of us do it properly. Keep these three things in mind:
  1. You don’t need a special soap. Expensive antibacterial soap is a waste of money and can contain toxic chemicals. Same goes for hand sanitizers.

    Ordinary, plain, unscented soap is the best. It kills just as many microbes and bacteria as antibacterial soap. A U.S. FDA advisory committee found that use of antibacterial soaps provides no benefits over plain soap and water.4
  2. Your choice of hot or cold water makes no difference. For comfort, I like warm water.
  3. The length of time washing your hands is important. Twenty seconds is the optimum length – that’s about the time it takes to sing the “Happy Birthday” song – twice.
  4. Make sure you rinse the soap off your hands with running water and dry them well – preferably on a disposable paper towel.

dinsdag 29 november 2011

De gevaren van vaccinatie tegen baarmoederhalskanker


49 Sudden Deaths, 213 Permanent Disabilities - And the Silent Plan to Poison Your Child

Story at-a-glance

  • The HPV vaccine is NOT harmless like it is being promoted and has not been proven to actually prevent cervical cancer
  • The HPV vaccine only protects against TWO strains of HPV associated with cancer but there are MORE THAN 100 different strains of HPV in all.
  • Dr. Diane Harper, one of the lead researchers for Gardasil blew the whistle on the vaccine, saying the available data suggests the HPV vaccine's protective effects do not last beyond five years.
  • The VAERS database continues to swell with reports of autoimmune disorders contracted after receiving the HPV vaccine. These side effects now include 137 reports of cervical dysplasia, and 41 reports of cervical cancer.
  • HPV infection clears up on its own within two years in 90 percent of all cases. It rarely leads to cervical cancer unless the infection becomes chronic and leads to cervical changes that remain untreated. Routine pap smear testing can identify chronic HPV infection and may provide greater protection against development of cervical cancer than reliance on an HPV vaccine that has not been adequately proven to be safe or effective.
By Dr. Mercola
During a Republican debate in Tampa, Florida, presidential hopeful Michele Bachmann (R-Minnesota) alleged that campaign contributions from drug company Merck—the maker of Gardasil—played "a pivotal role in Rick Perry's 2007 executive order that mandated teenage girls in Texas be inoculated against HPV," CNN reports.
The order did not go into effect, however, as it was later overturned by the legislature.
Still, it's hard to overlook the potential for undue influence and conflict of interest.
Perry responded that the company gave only $5,000 to his campaign. 
However, Merck has contributed:
  • $28,500 to Perry's gubernatorial campaigns since January 2001, and
  • $377,500 to the Republican Governors Association (one of the largest backers of Perry's campaigns)
Furthermore, CNN reported that:
"Perhaps more importantly, Perry's friend, former chief of staff Mike Toomey, spun through the revolving door to become a lobbyist for Merck in Texas, a position he held at the time of the HPV-related executive order.
… Perry's actions benefiting donors from the pharmaceutical industry don't appear to stop with Merck.
For instance, drug-maker Novartis Pharmaceuticals has also contributed handsomely to the Republican Governors Association and it has also benefited from Perry's support. Novartis has donated $700,000 to the RGA since January 2006, although it has only directly donated $5,000 to Perry's own campaign. In 2009, Perry signed a bill into law mandating meningitis vaccines for all college students, a requirement he expanded again earlier this year."

CDC Officially Recommends Gardasil for Boys

On October 25, the Centers for Disease Control and Prevention's Advisory Committee on Immunization Practices voted to recommend giving the HPV vaccine to males between the ages of 11 and 21. They further recommend the vaccine series can be given to boys as young as nine, as well as to men up to the age of 26, especially if they engage in homosexual sex—allegedly to offer partial protection against genital warts, and cancers of the penis and rectum.
Dr. Mercola Recommends...
Every "Like" Helps Support This Cause
Interestingly enough, according to CNN Health, a large portion of the debate was focused on whether it would be cost-effective to vaccinate boys against HPV.
While cost-effectiveness is certainly an important concern, I believe reviewing the safety would certainly trump it.
CNN reports that the cost to vaccinate 11- and 12-year old boys would be $38 million.
How is this cost-effective, when anal cancer, for example, has so far stricken a mere 5,820 men this year! 
Deaths caused by anal cancer: 770. Gardasil is claimed to be 75 percent effective against anal cancer in men, so crunch the numbers… This is nothing short of insanity.
Why the push to vaccinate boys with Gardasil?
Because "girls aren't getting vaccinated in the numbers doctors had expected," CNN reports. "If the boys are also immunized, it reduces the transmission back and forth…" Folks, this is a health emergency in the making. Please do not be deceived into giving this dangerous vaccine to your kids, regardless of their gender.

What Effect Will Gardasil have on Other Cancer-Causing HPV Strains?

Such conflicts of interest can be dangerous in the extreme, especially when you're talking about mandating a vaccine that has not been proven to actually prevent cancer in the long term, and that appears to carry tremendous long-term health risks, including:
Bell's Palsy and Guillan-Barre syndromeSeizuresCervical dysplasia, and cervical cancer
Blood clotting and heart problems, including cardiac arrestMiscarriages and fetal abnormalities amongst pregnant women who received the vaccineSudden death

There's another important factor to take into account when discussing the potential risks versus alleged benefits of the HPV vaccine, which is discussed in a September issue of New Scientist:
"[W]hat effect will the vaccine have on the other cancer-causing strains of HPV? Nature never leaves a void, so if HPV-16 and HPV-18 are suppressed by an effective vaccine, other strains of the virus will take their place. The question is, will these strains cause cervical cancer? Results from clinical trials are not encouraging. Vaccinated women show an increased number of precancerous lesions caused by strains of HPV other than HPV-16 and HPV-18. "

High Time to Take an In-Depth Look at HPV Vaccine Risk/Benefit Profile

For those who are still unaware, the HPV vaccine only protects against two strains of HPV associated with cancer (HPV-16 and HPV-18), but there are MORE THAN 100 different strains of HPV in all, and about 15 of them are known to potentially cause cancer IF the infection persists. In more than 90 percent of all cases, however, the infection resolves on its own and does not lead to any health complications.
It's clear to me that this is another case where the precautionary principle needs to be applied, as currently no one knows exactly whether or not the vaccine will have any measurable effect as far as lowering cervical cancer rates. The results will not be fully apparent until a few decades from now, and in the meantime, countless young girls are being harmed, and we still do not know how Gardasil will affect their long-term health, even if they do not experience any acute side effects.
Sadly, Merck (the maker of Gardasil) is not erring on the side caution here. As recently reported by ActivistPost, the official Gardasil web site completely omits any mention of death as a possible side effect, despite the fact that Gardasil has been linked to 49 deaths. They also fail to mention any of the more serious side effects, many of which have been reported to VAERS, such as Guillain-Barre syndrome, despite the fact that there are 213 reported cases of permanent disability as a result of the vaccine.
New Scientist points out that "one way forward is to build a mathematical model of the disease and use it to test the benefits of vaccination." However, this is far easier said than done, and one such modeling study included several highly optimistic assumptions that may or may not be accurate, including the assumption that:
  • The vaccine offers lifelong protection
  • The vaccine has identical effects on young girls and older women
  • HPV-16 and HPV-18 will not be replaced by mutated and/or more potent cancer-causing strains
  • Vaccinated women will continue to get cervical cancer screenings, and
  • Vaccinated women's natural immunity against HPV will remain unaffected
Is it reasonable to hinge the future of millions of women on a set of assumptions?  Two years ago, Dr. Diane Harper, one of the lead researchers for Gardasil blew the whistle on the vaccine, saying that girls and their parents need to receive more complete information before accepting the inoculation. Dr. Harper, who participated in the Phase 2 and 3 trials to get Gardasil approved and authored several papers on it, raised serious questions about the vaccine's risks-benefit profile.  And, according to Dr. Harper, the available data suggests the vaccine's protective effects do not last beyond five years
In a 2009 CBSNews interview, she stated:
"If we vaccinate 11 year olds and the protection doesn't last... we've put them at harm from side effects, small but real, for no benefit.  The benefit to public health is nothing; there is no reduction in cervical cancers, they are just postponed, unless the protection lasts for at least 15 years, and over 70 percent of all sexually active females of all ages are vaccinated."
She also says that enough serious side effects have been reported after Gardasil use that the vaccine could prove riskier than the cervical cancer it purports to prevent. Cervical cancer is usually entirely curable when detected early through normal Pap screenings."

Why Risk Your Life to Prevent an Avoidable Disease?

Deadly blood clots, acute respiratory failure, cardiac arrest and "sudden death due to unknown causes" have all occurred in girls shortly after they've received the Gardasil vaccine. These are atrocious risks to potentially prevent cervical cancer one day down the road. Because let's not forget that the HPV vaccine has not yet been PROVEN to actually prevent any kind of cancer.
The benefit is just one big "maybe."
So, are the risks involved really acceptable, especially in light of these latest findings? With recombinant HPV DNA thrown into the mix, we now know even LESS about the long-term risks and benefits of this vaccine…
Of course, you need to do your own careful research, but I simply cannot recommend this vaccine.
There are far better ways to protect yourself and your young daughters against cervical cancer. According to the CDC more than 6 million women contract HPV annually, yet less than 3,900 women will die from cervical cancer out of those 6 million. This is because, in 90 percent of all cases, your immune system can clear up the HPV infection on its own. Furthermore, the infection is spread through sexual contact, so it is behaviorally avoidable. In fact, using condoms can reduce the risk of HPV by 70 percent, which is more than Gardasil can claim to do.
The bottom line is that Gardasil is largely ineffective, potentially very dangerous, and a major waste of money. In order to keep your daughter healthy, why not take these simple steps that can prevent HPV and cervical cancer far better than a vaccine ever could:
  • Talk to your kids about HPV. This infection is sexually transmitted, so it is 100 percent preventable through lifestyle choices, including the use of condoms.
  • Keep your immune system strong. A healthy immune system is better able to handle a heavier emotional and physical stress load. The ideal healthy habits to keep your body and mind strong are detailed in these 12 changes that will cut your cancer risk in half.

Keep Educating Yourself on Vaccines

It is becoming increasingly necessary to continue to educate yourself and your family on the issues surrounding vaccinations of all kinds. There are so many problems; no one article can possibly cover them all. You can find and search all vaccine related articles on my Latest Vaccine News page. I also recommend you familiarize yourself with the National Vaccine Information Center (NVIC) web site. As a leader for vaccine safety, the NVIC offers information on everything from laws to informed consent to late-breaking vaccine news.

What You Can Do to Make a Difference

While it seems "old-fashioned," the only truly effective actions you can take to protect the right to informed consent to vaccination and expand vaccine exemptions, is to get personally involved with your state legislators and the leaders in your community.
THINK GLOBALLY, ACT LOCALLY.
Mass vaccination policies are made at the federal level but vaccine laws are made at the state level, and it is at the state level where your action to protect your vaccine choice rights can have the greatest impact.
Signing up for NVIC's free Advocacy Portal at www.NVICAdvocacy.org not only gives you access to practical, useful information to help you become an effective vaccine choice advocate in your own community, but when national vaccine issues come up, you will have the up-to-date information and call to action items you need at your fingertips to make sure your voice is heard.
So please, as your first step, sign up for the NVIC Advocacy Portal.

Contact Your Elected Officials

Write or email your elected state representatives and share your concerns. Call them, or better yet, make an appointment to visit them in person in their office. Don't let them forget you!
It is so important for you to reach out and make sure your concerns get on the radar screen of the leaders and opinion makers in your community, especially the politicians you elect and are directly involved in making vaccine laws in your state. These are your elected representatives, so you have a right and a responsibility to let them know what's really happening in your life and the lives of people you know when it comes to vaccine mandates. Be sure to share the "real life" experiences that you or people you know have had with vaccination.

Related Links:

maandag 21 november 2011

Diverse recensies van het boek : Bijnieruitputting, het stresssyndroom van de 21 eeuw".









James L. Wilson is een dokter uit (natuurlijk Wink ) Amerika. Hij heeft jarenlang onderzoek gedaan naar adrenal fatigue (uitgeputte bijnieren), en heeft uiteindelijk dit boek geschreven. In eerste instantie wilde hij een boek schrijven voor artsen, maar besefte dat, omdat veel artsen adrenal fatigue niet erkennen, hij beter een boek kon schrijven waar de "gewone" mens wat aan had. 
Het boek is geschreven voor mensen die (denken dat ze) uitgeputte bijnieren hebben, en het is bedoeld om die mensen alle benodige informatie en adviezen te geven zodat ze zelf (of met behulp van een arts) het probleem kunnen aanpakken en kunnen herstellen. 


Het boek is als volgt opgesteld: 

Deel 1: Jij en je bijnieren 
hierin legt dr Wilson uit wat adrenal fatigue is, hoe je het kan herkennen, waardoor het veelal ontstaan (verkeerde leefstijl, traumatische gebeurtenissen etc), welke andere ziektes/klachten er in verband worden gebracht met adrenal fatigue (schildklier, hypoglycemie, burnout etc), en waarom de westerse medische wereld er niet in gelooft; 

Deel 2: Heb ik uitgeputte bijnieren? 
dit deel gaat vooral over hoe je adrenal fatigue kan herkennen, oa dmv testjes die je thuis kan doen (zoals de samentrekking van je iris bekijken), labtesten (met daarbij een beschrijving van de testen en welke hij het meest nuttig vindt), en een vragenlijst die hij zelf gebruikt in zijn praktijk; 

Deel 3: Jezelf weer helpen gezond te worden 
Deel 3 gaat over de behandeling van adrenal fatigue. Dr wilson onderscheidt hierbij een aantal belangrijke onderdelen: 
-Leefwijze: als je een hectisch, stressvol leven hebt is het vrijwel onmogelijk om te herstellen van adrenal fatigue. Je moet keuzes maken en de dingen die je te veel stress opleveren (zoals drukke baan, verkeerde mensen om je heen) zoveel mogelijk uit je leven schrappen. Daarnaast: ontspannen, ontspannen, ontspannen! En OP TIJD NAAR BED! Wilson roept niet alleen maar wat goed voor je is, maar geeft ook veel tips en adviezen hoe je deze veranderingen aan zou kunnen pakken, en daarnaast nog een aantal ontspanningsoefeningen. Ook gaat het over het belang van beweging en sporten. 
-Voedsel: Hierin veel van het bekende; eet veel groenten, en zo min mogelijk onvolwaardig voedsel (geen verkeerde koolhydraten). Hij legt de link tussen hypoglycemie en de bijnieren uit, het verband tussen (over)gewicht en vermoeide bijnieren, en geeft van voedingsstoffen uitgebreid aan wat goed en slecht is en waarom. Ook geeft Wilson uitleg over HOE je moet eten en WANNEER, omdat veel mensen snel eten, nauwelijks kauwen en geen aandacht hebben voor wat er in hun buik belandt. 
-Voeselallergieen en -intoleranties: Voedselintoleranties en -allergieen zijn bijzonder slecht voor je omdat ze telkens een stressor voor je lichaam zijn. Wilson geeft aan hoe je (verborgen) intoleranties kan ontdekken, zowel dmv labtesten als bv een voedseldagboek bijhouden. Ook maakt hij duidelijk waarom het zo belangrijk is dat je geen voedsel eet waar je verkeerd op reageert. 
-Voedingssupplementen: Hierin worden uitgebreid de vitamines B, C en E behandeld, en ook mineralen, spoorelementen, vezels, en kruiden die je bijnieren kunnen ondersteunen. Je leest ook in welke vorm je het het beste kan nemen en wanneer. 
-Bijnier- en andere hormonen: dit deel gaat over het gebruik van hormoontherapien, waaronder bijnierhormonen, progesteron, DHEA, en wanneer je zou kunnen overwegen cortisol te gaan gebruiken. Ook hierbij weer een uitleg over wat welke stof doet, en welke vorm het beste is voor je lichaam. (Hij verwijst hierbij ook naar de boeken van dr Lee Smile ) 
-De weg naar herstel: het laatste hoofdstuk hiervan is een samenvatting van alle dingen waar je op moet letten, die je niet of juist wel moet doen, wat je kan verwachten als je deze aanpassingen in je leven maakt, en vooral dat je de hoop niet op moet geven als het herstel langer duurt dan je verwacht! Daarnaast nog wat tips om weer greep op je leven te krijgen, en hoe je om kan gaan met mensen in je omgeving die denken dat je je aanstelt of niet geloven dat adrenal fatigue bestaat; 

Deel 4: functies van de bijnieren 
In het vierde deel van het boek komen de wat meer technische onderwerpen aan de orde. Waar zitten je bijnieren en hoe werken ze, waar werken ze mee samen, wat doet cortisol precies in je lichaam en wat gebeurt er precies als je cortisollevels omhoog of omlaag gaan. Daarnaast worden de stadia van adrenal fatigue uitgelegd, en hoe de mens op stress reageert. 

Achterin het boek vind je nog de glycemische index van voedsel, een lijst van groente en fruit, en een methode om zelf je bloedduk op te meten. 

Bij elke onderwerp dat dr Wilson aansnijdt worden voorbeelden gegeven van mensen die hij in zijn praktijk heeft gehad. 

Het belangrijkste dat Wilson steeds weer noemt is het effect van stress op je lichaam en bijnieren. Stress is cummulatief, dus ook de kleine dingetjes tellen steeds maar op totdat het je lichaam teveel wordt. Vermindering van stress, op alle vlakke dus zowel lichamelijk als geestelijk als emotioneel, is essentieel voor herstel van je gezondheid, en daarnaast is het belangrijk dat je dat aanvult met goed voedsel en de juiste supplementen. En luister naar je lichaam! 

Ik vond het een erg goed boek. Het is duidelijk, uitgebreid en makkelijk leesbaar. Wat ik zelf erg fijn vind is dat Wilson positiviteit uit draagt. Hij roept niet alleen de hele tijd wat je moet doen, maar geeft daarbij ook tips voor als iets niet lukt, en andere manieren waarop je het zou kunnen proberen. Zo zegt hij bijvoorbeeld niet alleen dat je moet ontspannen, maar geeft ook ontspanningsoefeningen die je overdag kan doen. En als je dat niet kan omdat je bv op je werk zit geeft hij aanpassingen van die oefeningen zodat je ze zelfs midden tijdens een vergadering zou kunnen doen Smile Als het herstel niet gaat zoals je verwacht geeft hij adviezen hoe je toch verder kan, en hoe je kan ontdekken wat het herstel belemmert zodat je niet opgeeft omdat het allemaal niet lukt. Ik heb een hoop van dit boek geleerd! 



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Dr. Wilsons boek is echt de moeite waard.
Het geeft ook tips hoe je de stress in je leven kunt verminderen, zelfs als dat komt van dingen die je nauwelijks kunt veranderen zoals stank op het werk of energieslurpende familieleden. Dan nog ben je niet machteloos! In het boek staat praktisch uitgelegd hoe en wat je eraan kunt doen.

Ook legt hij uit waarom het goed is om om 22 uur in je bed te liggen, ook al krijg je om 23 uur weer helemaal nieuwe energie en blijf je makkelijk wakker tot 24 of 1 uur als je niet om 22 uur in je bed ligt.
Hetzelfde voor uitslapen. Wilson legt uit waarom het een goed idee is om in ieder geval tussen 7 en 9 uur 's ochtend nog weer te slapen, ook al ben je de halve nacht wezen spoken. Om 8 uur piekt namelijk je cortisol en als je die energie voor je eigen lichaam kunt gebruiken in plaats van voor opstaan dan help je je lichaam genezen.
Natuurlijk kunnen weinig mensen het zich veroorloven elke dag uit te slapen tot 9 uur. Maar in het weekend is toch al beter dan niets!

Wat mij verder nog enorm hielp was de paragraaf "zout of geen zout: het antwoord is makkelijk". Je lichaam heeft zout nodig om te functioneren.
Helaas is onze maatschappij panisch voor zout geworden ivm hoge bloeddruk. Maar veel vermoeide mensen hebben juist een lage bloeddruk. Dat is net zo ongezond als een te hoge bloeddruk. Dan is zout een goed iets om te eten.
Hij legt ook uit dat je lichaam vaak uitgedroogd is, je hebt voortdurend dorst omdat je lichaam de tegenhanger van zout uitplast als je te weinig zout in je lichaam hebt. Zout is natrium, de tegenhanger is kalium. Je hebt vast wel eens van de 'natrium-kalium-pomp' gehoord. Dat is het evenwicht dat elke cel onderhoudt met zijn omgeving.

Hoe los je een zouttekort op als er ook een vochttekort is? Door een schep zout in je water/thee/soep te doen. Daar kikker je van op.

Hij legt ook uit wanneer je moet eten. Voor 10 uur! anders ben je de hele dag bezig je energietekort in te halen. En dan een vroege lunch (11.30). Tussen 14 en 15 uur een voedzame snack om de (cortisol)dip van 16-17 uur op te vangen. En dan om 17.30 je avondeten. En voor het slapen nog een gezonde hap met eiwitten om je door de nacht te helpen.
Hij is een voorstander van combinatie-eten: koolhydraten, vet en eiwit omdat die hun energie met verschillende snelheden prijsgeven aan het lichaam.
Vermoeide mensen raken compleet gevloerd als ze ontbijten met sinasappelsap of yoghurt met fruit. Wilson legt uit hoe dat komt en wat je er aan kunt doen.

Het gaat ook over koffie, cola en chocola. En in plaats van dat te verbieden legt hij uit waarom je lichaam zo snakt naar deze dingen. En wat ze met je doen. Hetzelfde voor junkfood en alcohol.
Het is echt geen belerend boek, het is erop gericht dat je begrijpt wat er aan de hand is en dat je zelf aan het stuur gaat zitten en besluit wat het is dat jij zelf wilt.
Die ontsnapping uit het machteloze gevoel, dat is volgens Wilson de beste aanpak voor vermoeide mensen. En voor die ontsnapping hoef je echt geen energie te hebben, die geeft energie. Wilson geeft praktische adviezen en achtergronduitleg als je dat interessant vindt.



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ben je moe zonder reden? Heb je moeite met opstaan ‘s ochtends? Heb je koffie of cola nodig om door te kunnen gaan? Ben je uitgeput en gestresst? Heb je drang naar zoete of hartige snacks? Worstel je met de eisen die het dagelijkse leven aan je stelt? Kun je niet herstellen van stress of ziekte? Heb je geen plezier meer in je leven? Heb je een verminderd libido? Dan heb je waarschijnlijk, net als ik, bijnieruitputting.
Met heldere, gemakkelijk te begrijpen instructies laat Dr. Wilson je niet alleen zien hoe je kunt ontdekken of je aan bijnieruitputting lijdt, maar ook wat je moet doen om je weer goed te kunnen voelen.
Ik denk dat dit boek belangrijk is voor heel veel mensen die met bovenstaande problemen worstelen en die door hun huisarts met een kluitje het riet in worden gestuurd. “Leer er maar mee te leven”, “het zit alleen maar tussen je oren”, “neem maar een antidepressivum” of “ga maar naar een psycholoog!” Daarmee worden patiënten vaak weggestuurd. Er zijn ook geen labtesten beschikbaar die het probleem duidelijk laten zien. De enige waarden, die als afwijkend gezien worden, zijn de waarden voor de ziekte van Addison, een ziekte waarbij de bijnieren helemaal geen cortisol meer produceren en voor het syndroom van Cushing, waarbij de bijnieren veel te veel cortisol produceren. Er zit, wat de doktoren betreft, niets tussenin. Omdat bijnieruitputting ook niet onder één noemer die vergoed wordt door het ziekenfonds is te vangen of waar een behandeling voor voorhanden is, wordt het hele probleem in de doofpot gestopt. Ik weet wel zeker dat iedere arts dagelijks gevallen van bijnieruitputting, in meer of mindere mate, in zijn spreekkamer ziet, maar omdat hij niet heeft geleerd hoe hij de signalen en symptomen moet interpreteren en ook niet weet hoe hij deze mensen moet behandelen, negeert hij het probleem.
Ik wilde dat ik dit boek 40 jaar geleden had gehad, dan was het met mijn gezondheid niet zo erg achteruit gegaan en had ik ws geen auto-immuunaandoeningen ontwikkeld.

Chemische stoffen in verzorgingsproducten die je het beste kunt vermijden


1 Mineralenolie, paraffine, petroleum (petrolatum): petroleumproducten maken een laagje over je huid waardoor je huid verstopt raakt en niet meer kan ademen. Afvalstoffen kunnen niet meer weg en daardoor kunnen huidproblemen ontstaan. Het vertraagt de ontwikkeling van de cellen waardoor de huid snel verouderd kan raken, en daarnaast verstoort het de hormonen in je lichaam. 

2 Parabenen: worden in heel veel verschillende verzorgingsproducten gebruikt als conserveringsmiddel. Er is een link gelegd tussen parabenen en het ontstaan van kanker. Daarnaast is het een xeno-oestrogeen en verstoort het de werking van andere hormonen. 

3 Fenolcarbonzuur: wordt veel gebruikt in lotions en huidcrèmes. Kan in ernstige gevallen leiden tot verlamming, coma en ademhalingsproblemen. 

4 Propyleenglycol: wordt gebruikt in geurolie en cosmetica. Veroorzaakt huid-, nier- en lever problemen 

5 Acrylamide: wordt in veel crèmes gebruikt. Er is in onderzoeken een relatie gevonden tussen het gebruik van acrylamide en borstkanker 

6 Natriumlaurethsulfaat (SLES): Wordt gebruikt in ontvetters en schoonmaakmiddellen, en komt in meer dan 90% van alle verzorgingsproducten voor! SLS beschadigt de natuurlijke vochtlaag van de huid, dringt gemakkelijk door de huid en zorgt ervoor dat andere schadelijke stoffen ook makkelijker opgenomen worden. In combinatie met andere chemische stoffen is SLS kankerverwekkend. Ook kan het haaruitval veroorzaken. SLES wordt soms vermomd onder het label “afkomstig van kokosnoot”. 

7 Tolueen: is giftig en gevaarlijk als het ingeslikt wordt of door de huid wordt opgenomen. Wordt gemaakt van petroleum of teer, en komt voor in de meeste synthetische geuren. Regelmatige blootstelling aan toluene kan bloedarmoede en nier- en leverschade veroorzaken, en kan schadelijk zijn voor het ongeboren kind. Butylated hydroxytoluene (BHT) bevat toluene, en het is ook bekend onder de namen benzoic en benzyl. 

8 Dioxane: wordt gebruikt in veel verschillende verzorgingsproducten. In een aantal studies is aangetoond dat het kankerverwekkend is. Wordt net als laureth ook wel verstopt onder de naam “afkomstig van kokosnoot”. 



Lees ook deze topic over xeno-oestrogenen.

Zelf controleren hoe het zit met je bijnieren en je schildklier - metabole temperatuurgrafiek

Metabole temperatuurgrafiek 

De metabole temperatuurgrafiek van dr. Rind is een methode om dagelijkse temperaturen te meten en te interpreteren om inzicht te krijgen inzake de metabole energie die in verband staat met zowel de bijnier- als de schildklierfunctie. 
Neem je temperatuur op: een snelle en gemakkelijke manier om je metabolische gezondheid vast te stellen 

Als je je niet zo goed voelt, neem dan je temperatuur op. Niet om te zien of je koorts hebt. Maar temperaturen laten iemands staat van metabole energie zien. De gemiddelde dagtemperatuur van een gezond mens is 37°C wat 37°C de optimale (als tegenovergestelde van normale*) temperatuur maakt. Lager dan optimale temperaturen geeft een lagere dan optimale metabole staat aan, die meestal door het schildkliermechanisme beheerst wordt. Een zeer variabele temperatuur geeft een onstabiel of uitgeput bijniersysteem weer. Op de weg naar gezondheid wil je, indien mogelijk, dus van lage en/of onstabiele temperaturen naar 37°C en stabiel gaan. 

De metabole temperatuurgrafiek is een extreem waardevol feedbackmiddel, dat een serie richtlijnen geeft waarmee je kunt zien of je temperaturen in de richting van een gezonde, metabole situatie gaan of juist in tegengestelde richting. Het geeft inzicht of de therapieën werken of niet. Deze feedback helpt met het op dagelijkse basis begeleiden van het behandelprogramma. 
Het is erg belangrijk om de aanwijzingen te volgen om je eigen metabole grafiek te maken zodra je weet dat je een probleem hebt met je schildklier en/of je bijnieren of wanneer je lijdt aan symptomen die met lage metabole energie gepaard gaan. Dit zal je een uitgangspunt geven van waaruit je kunt werken. Als er eenmaal corrigerende acties onderweg zijn, zal het temperatuurpatroon je laten zien hoe je gezondheid vooruit gaat. 

*Optimaal in tegenstelling tot normaal. De regelmatig gebezigde term “normaal” verwijst naar een wiskundige of statistische situatie. Een “normale” gezondheidsstaat betekent waarschijnlijk dat je wat medische problemen hebt. Het kan normaal zijn om op 76-jarige leeftijd te sterven, maar als je 75 jaar oud bent kun je beslissen dat wat je echt wilt een “optimale gezondheid” is in tegenstelling tot een “normale” gezondheid. Normaal is niet hetzelfde als optimaal, of het nu naar een lang leven verwijst of naar een lichaamstemperatuur of een labuitslag. 

Het herkennen van bijnier- en schildkliercorrectiepatronen 

Hoewel ik meer dan een dozijn temperatuurcorrectiepatronen voor een zelfde aantal metabolische disfunctieprofielen gedocumenteerd heb, komen bijnier- en schildkliercorrectiepatronen het vaakst voor. 

Werkt mijn bijniertherapie? 

Hieronder laat een typisch temperatuurpatroon zien wat we bij iemand kunnen zien die goede bijnierondersteuning krijgt en die een middelmatige tot goede reactie heeft. 

 
klik op het plaatje voor een vergroting 

Uitleg van het diagram: 
A. Onstabiele temperaturen: bijnieruitputting. De kerntemperaturen hebben brede variaties. Ze hebben de neiging om te stijgen bij warm weer en te dalen bij koud weer. 
B. Verminderde veranderlijkheid: bij bijnierondersteuning vermindert de veranderlijkheid, naarmate de klierfunctie beter wordt (temperaturen worden stabieler). 
C. Laag maar stabiel: nadat de temperaturen gestabiliseerd zijn blijven ze nog steeds laag maar relatief stabiel. 
D. Stabiel en stijgend: na een periode van stabiliteit is de volgende fase een langzame stijging van de gemiddelde kerntemperatuur. 
E. Stabiel 37°C: dit is typisch voor een gezonde metabolische situatie. 

Wanneer de bijnierondersteuning goed werkt, kunnen de fases A t/m D, afhankelijk van het individu, elk ten minste van één week tot enkele maanden in beslag nemen. Bij iedere individuele persoon lijkt iedere fase tenminste ongeveer even lang te duren (bijv korte tijd versus lange tijd). Sommige fases kunnen samensmelten. A en D kunnen bijvoorbeeld combineren tot een stijgend, stabiliserend patroon zonder dat patroon C optreedt. Ik heb in feite een paar mensen direct van A naar E zien gaan. Het kan zowel 1-2 weken als een paar maanden duren om van A naar E te gaan. Hopelijk zal fase E permanent zijn. Wanneer de bijnieruitputting ernstiger is (meestal langer geduurd heeft) kunnen alle fases van A t/m D langer duren en kan fase E minder zeker zijn. Als er binnen 2-3 maanden geen vooruitgang gezien wordt dan is er gewoonlijk een ander probleem aanwezig zoals toxiciteit etc. 

Werkt mijn schildkliertherapie? 

Hieronder laat een typisch temperatuurpatroon zien wat we te zien kunnen krijgen bij iemand die goede schildklierondersteuning krijgt en die daar gemiddelde tot goed op reageert. 
Wanneer er alleen problemen met de schildklier zijn is het patroon verbazingwekkend stabiel en kunnen we patronen met rechte lijnen zien. 

 
klik op het plaatje voor een vergroting 

Uitleg van het diagram: 
A. Stabiel een laag: basislijntemperaturen. Een lage temperatuur geeft een lagere dan normale schildklieractiviteit weer. 
B. Stabiel en stijgend: na het beginnen met of het verhogen van de dosering schildklierhormoonvervangingsmedicatie stijgt de temperatuur gestaag. 
C. Stabiel maar laat een plateau zien: het temperatuurplateau op metabool niveau tot waar de huidige schildkliermedicatie hem kan brengen. 
D. Stabiel 37°C: wanneer de juiste dosering schildkliervervangingsmedicatie bereikt is, is de temperatuur stabiel bij 37°C. Let op dat wanneer de bijnieren dit energieniveau niet aan kunnen, we een uitbreidingspatroon kunnen zien dat gevolgd wordt door een daling van de temperatuur (zie typische temperatuurpatronen). 

Hoe je temperaturen moet meten en in een grafiek moet verwerken 

Hoe je temperaturen moet meten 

Temperaturen worden oraal gemeten. Zorg dat de thermometer diep onder de tong gestoken wordt. Neem drie keer je temperatuur op met ongeveer drie uur ertussen, te beginnen ongeveer 3 uur nadat je opgestaan bent. Als je bijvoorbeeld om 6 uur wakker wordt, meet je je temperatuur rond 09.00u, 12.00u en 15.00u. Probeer om je temperatuur pas 20 minuten na activiteit of eten en drinken te meten. Zelfs de trap oplopen kan iemands temperatuur gedurende een korte tijd laten stijgen. Als je je temperatuur een paar maal achter elkaar meet, zul je steeds stijgende temperaturen meten. Dit komt door de spieractiviteit van de tong en de mond. Meet dus maar één maal. Digitale thermometers zijn het meest geschikt om het metabolisme te controleren. Er zijn veel goede modellen te koop. Ik vind de Lumiscope Digital Thermometer een van de meest nauwkeurige thermometer voor die prijs en ik gebruik deze bij mijn patiënten. Ik raad geen kwikthermometers aan: zij stellen de leefomgeving bloot aan toxisch kwik wanneer ze breken; ze zijn langzaam en de nauwkeurigheid hangt af van de tijdsduur dat je ze, iedere keer dat je meet, in je mond houdt. Ik adviseer geen axillaire thermometers (onder de arm) omdat de oksels relatief koeler zijn en variabeler bij mensen met gestresste bijnieren. Oorthermometers zijn het minst nauwkeurig van allemaal. 

Hoe moet je temperaturen in de grafiek weergeven 

1. Noteer alleen het dagelijkse gemiddelde. Schrijft duidelijk, gebruik zwarte inkt als het kan (het kopieert en faxt beter). 

2. Gebruik in plaats van een punt of een “x” een getal dat aangeeft hoe vaak je die dag je temperatuur gemeten hebt. Als je dus te temperatuur drie keer gemeten hebt dan zet je een 3 in de cel die het gemiddelde van die drie temperaturen weergeeft. Of wanneer je slechts eenmaal je temperatuur gemeten hebt zet je een 1 in de cel die die ene temperatuur weergeeft. Ze zouden er respectievelijk aldus uit moeten zien: 

 
of 
 

3. Geef belangrijke gebeurtenissen op de kaart aan. Bijvoorbeeld het beginnen met een nieuwe medicatie, het veranderen van de dosering, ziekte, stress, “had een geweldige dag”, “sliep meer dan normaal” enz. Deze zijn zeer belangrijk bij het interpreteren van de grafiek. In situaties waar er een verandering in het temperatuurpatroon is, is het nuttig achteraf mogelijke gebeurtenissen of veranderingen in overweging te nemen die waardevol kunnen zijn bij de interpretatie. 

4. Verbind de getallen met een lijn. Wanneer je een bepaalde dag geen temperatuur gemeten hebt dan laat je de lijn niet door doorlopen bij die dag. Stop gewoon en begin opnieuw met de lijn. Gebruik gekleurde highlighters om de grafiek gemakkelijker te kunnen analyseren (zie het gekleurde voorbeeld). 
Gebruik deze Unmarked and Sample graphs om te beginnen. Herinner je dat de metabole temperatuurgrafiek in werkelijk een vermomde navigatiekaart is. Hoe nauwkeuriger je hem invult, hoe gedetailleerder en nuttig de kaart is. Hij zal je helpen om naar de 37°C en een betere gezondheid te navigeren. Weet dat het beter is om een temperatuurgrafiek te maken die niet perfect is met minder dan drie temperaturen per dag, te veel of te weinig tijd tussen temperaturen en te snel na lichamelijke activiteit of rust dan om er helemaal geen te maken. 

De resultaten interpreteren 

Het interpreteren van de verzamelde informatie is zowel een wetenschap als een kunst. Hier zijn een paar basisprincipes. 

o Thermale activiteit reflecteert metabole acitiviteit. Een lage temperatuur betekent een laag metabolisme en omgekeerd. De temperatuur die meestal gevonden wordt bij een ouder, fragieler en bleker persoon is laag en ligt meestal tussen 35 en 37°C wanneer er geen infectie aanwezig is. Een gezond persoon zal een gemiddelde temperatuur van 37°C hebben maar kan 37.8° of hoger zijn in een situatie van hyperthyreoidie of kan wel 40 tot 40.5°C zijn bij koorts, dit zijn hypermetabole condities. 

o Een grote veranderlijkheid van dagelijkse temperaturen laat een zwakke bijnierfunctie zien omdat de bijnieren het lichaam helpen om stabiliteit te bewaren. Een goede bijnierfunctie produceert een stabiele temperatuur. Naarmate de bijnierfunctie verbetert, vermindert de veranderlijkheid van de temperatuur en omgekeerd. Naarmate de bijnieren gestresst raken (ofwel door emotionele stress, buitensporige metabole stimulatie zoals te veel schildklierstimulatie of door andere oorzaken), neemt de veranderlijkheid toe. 
o In een situatie van hypothyreoïdie zijn de gemiddelden van dag tot dag laag en zeer stabiel. In een hypoadrenale staat inclusief bijnieruitputting of bijnierstress zijn temperaturen laag en onstabiel – de ene dag zijn de misschien gemiddeld 35.5°C en de volgende dag één of twee graden hoger. 

o Wanneer de temperatuurgrafiek de routekaart is, zijn de verklarende aantekeningen de verkeersborden. Zonder deze borden worden de patroonveranderingen zeer moeilijk te interpreteren. Deze aantekeningen laten het verband zien tussen de temperatuursgegevens. Ze laten ook zien welke onderdelen van het behandelprogramma werken en welke onderdelen en andere factoren niet. 

o Beschrijvingen van typische patronen die men kan observeren zijn: 

 
klik op het plaatje voor een vergroting 

Uitleg van het diagram 
o Stabiel: gezien bij uitstekende gezondheid of bij hypothyroidiele. 

o Onstabiel: slechte bijnierfunctie 

o Contractiepatroon. De veranderlijkheid van de temperatuur wordt minder op een cyclische manier die één of meer dagen per cyclus in beslag neemt. Het laat een patroon zien dat stabiliseert, wat laat zien dat de bijnieren niet zo gestresst zijn als voorheen. Dit gebeurt omdat ze ofwel sterker zijn of doordat er een last van ze weggenomen is zoals minder schildklierstimulatie of een succesvol einde aan een stressvolle situatie. 

o Stijgend patroon. Dit patroon wordt gezien wanneer er een verbetering van metabole energie is. Het patroon kan stabiel of onstabiel zijn, maar de beweging is in opwaartse richting. 

o Expansiepatroon. De veranderlijkheid neemt toe. Het laat een patroon zien dat minder stabiel wordt, wat een grotere stress op de bijnieren aangeeft en een verminderde capaciteit om de huidige last op de bijnieren op te vangen. Het wordt vaak bij het begin van stress gezien (bijv. de familie trekt voor een maand bij je in) of bij een toegenomen metabolisme dat de bijniertolerantie te boven gaat (bijv door het nemen van slow-release T3, twee maal daags 30 mcg, terwijl de patiënt slechts 15 mcg twee maal daags veilig verdraagt, of gewone Cytomel, eenmaal daags 25 mcg wat wild fluctuerende niveaus T3 in het bloed veroorzaakt die ’s ochtends hoog zijn en snel dalen gedurende de dag waarbij ze een onstabiele metabole situatie produceren en op die manier de bijnieren belasten). 

o Meer stabiele en lagere temperatuur. Dit is vaak het eindresultaat van een expansiepatroon en wordt aan het eind van het expansiepatroon gezien. De lichaamstemperatuur daalt naar een lager niveau dat gemakkelijker door de bijnieren verdragen wordt . 

o Koortspatroon. Een plotselinge stijging van de temperatuur die gewoonlijk één of meer dagen duurt en dan weer terugkeert naar de oorspronkelijke basislijn. Een langdurige infectie kan langdurige temperatuursverhoging geven. 

Hier kun je de vertaling van veel van de site van dr Rind 
in het Nederlands lezen : 
http://www.uitdaging.net/gezond/schildklier_klachten.html
_________________

zondag 20 november 2011

Gaan sommige vormen van borstkanker uit zichzelf weg?


Do Some Breast Cancers Go Away on Their Own?


breast-cancer-research-ZahlIs it possible that as much as 35% of   invasive breast cancers will go away on their own if left alone? This is the conclusion of Norwegian researcher Dr. Per-Henrik Zahl, who analyzed data from more than 600,000 Swedish women, half of whom had regular mammogram screening and half who did not. Dr. Zahl suggests that breast cancers may be over diagnosed, in much the same way that prostate cancers are over diagnosed. The study was published in Lancet Oncology.
What makes this study especially useful is that the so-called “in situ” cancers such as ductal carcinoma in situ (DCIS) were excluded. In most cases, DCIS would be better defined as a pre-cancer, just as stage 1 and 2 pap smears are considered pre-cancers. It makes sense that many, if not most “in situ” cancers would go away on their own. This evidence that invasive cancers may also go away on their own is very important, because it could save tens of thousands of women from unnecessary surgery.
Dr. Zahl recommends treating women with small tumors, identified by needle biopsy as estrogen-receptor positive, with tamoxifen or an aromatase inhibitor.  Both reduce the incidence of breast cancer but have serious side effects. Breast cancer risk can be reduced in many ways, including hormone balancing, good vitamin D levels, avoiding toxins such as pesticides, a wholesome diet and stress management. If women were counseled on these risks, and given support for making the necessary lifestyle changes, odds are good these tiny cancers would regress. I recommend the book What Your Doctor May Not Tell You about Breast Cancer (Lee, Zava, Hopkins) for a better understanding of what causes breast cancer and what can be done to prevent it.
The Zahl study was very complex so I got in touch with Dr. David Zava, co-author with Dr. John Lee and myself of What Your Doctor May Not Tell You about Breast Cancer, and asked him to comment on this important research. Here’s what he had to say:
“What Zahl is suggesting is that based on the difference in controls (non screened) and screened women, about 35% of invasive tumors grow to just below detection level (about 1 cm) and then spontaneously regress.  Why this regression happens in some tumors and not others is unknown, but is probably related to a shift in the woman’s hormonal milieu. In perimenopausal women, we know that estrogens are often excessive and progesterone can be very low. So, tumors stimulated by estrogen during this hyper-estrogenic phase would spontaneously regress as estrogen begins to drop with menopause. Alternatively, progesterone could  help correct this imbalance, causing tumor regression to occur in even more than 35% of the cases. The work of Micheli (2004) showing that the higher the endogenous [made in the body] progesterone the lower the incidence of breast cancer, is supportive of this concept.
“I believe that small invasive breast cancers that are beginning to form in the body are more likely to melt away if the hormonal environment that causes them to form in the first place corrects itself either on its own, or with hormones that counter the growth-promoting actions of estrogens, such as progesterone, testosterone, aromatase inhibitors, or anti-estrogens like tamoxifen. When you think of physicians like our mentor John Lee, Helene Leonetti, and others, who find little breast cancer in their clinical practice, the reason, I believe, is because they identify and correct hormonal imbalances, which would cause small lesions to regress.
“I found it interesting that Zahl did conclude more should be done to study the relationship of the hormonal milieu to the incidence of tumor growth and spontaneous tumor regression. Having worked in the field of breast cancer and hormone testing for the past 35 years I concur with Zahl that we need to identify women with hormonal risk profiles for breast cancer and correct these imbalances with lifestyle changes (improved diet, exercise, nutritional supplements) and hormone therapy if needed. Such a wholistic approach  was the basis of John Lee’s clinical practice, and he had very few patients with breast cancer.”
It will probably take a decade or more for various scientists and doctors to take this evidence into account and change the way breast cancer is treated. But women can educate themselves now about risk factors for breast cancer, and think twice before getting surgery for a tiny cancer. Watchful waiting will likely end up being a wise choice for many breast cancers, just as it is for prostate cancer.
References
Zahl PH, Gotzsche PC, Maehlen J, “Natural history of breast cancers detected in the Swedish mammography screening programme: a cohort study,” Lancet Oncol. 2011 Nov ;12(12):1118-24.
Micheli A, Muti P, Secreto G, “Endogenous sex hormones and subsequent breast cancer in premenopausal women,” Int J Cancer. 2004 Nov 1;112(2):312-8.