James L. Wilson is een dokter uit (natuurlijk
) Amerika. Hij heeft jarenlang onderzoek gedaan naar adrenal fatigue (uitgeputte bijnieren), en heeft uiteindelijk dit boek geschreven. In eerste instantie wilde hij een boek schrijven voor artsen, maar besefte dat, omdat veel artsen adrenal fatigue niet erkennen, hij beter een boek kon schrijven waar de "gewone" mens wat aan had. Het boek is geschreven voor mensen die (denken dat ze) uitgeputte bijnieren hebben, en het is bedoeld om die mensen alle benodige informatie en adviezen te geven zodat ze zelf (of met behulp van een arts) het probleem kunnen aanpakken en kunnen herstellen.
Het boek is als volgt opgesteld:
Deel 1: Jij en je bijnieren
hierin legt dr Wilson uit wat adrenal fatigue is, hoe je het kan herkennen, waardoor het veelal ontstaan (verkeerde leefstijl, traumatische gebeurtenissen etc), welke andere ziektes/klachten er in verband worden gebracht met adrenal fatigue (schildklier, hypoglycemie, burnout etc), en waarom de westerse medische wereld er niet in gelooft;
Deel 2: Heb ik uitgeputte bijnieren?
dit deel gaat vooral over hoe je adrenal fatigue kan herkennen, oa dmv testjes die je thuis kan doen (zoals de samentrekking van je iris bekijken), labtesten (met daarbij een beschrijving van de testen en welke hij het meest nuttig vindt), en een vragenlijst die hij zelf gebruikt in zijn praktijk;
Deel 3: Jezelf weer helpen gezond te worden
Deel 3 gaat over de behandeling van adrenal fatigue. Dr wilson onderscheidt hierbij een aantal belangrijke onderdelen:
-Leefwijze: als je een hectisch, stressvol leven hebt is het vrijwel onmogelijk om te herstellen van adrenal fatigue. Je moet keuzes maken en de dingen die je te veel stress opleveren (zoals drukke baan, verkeerde mensen om je heen) zoveel mogelijk uit je leven schrappen. Daarnaast: ontspannen, ontspannen, ontspannen! En OP TIJD NAAR BED! Wilson roept niet alleen maar wat goed voor je is, maar geeft ook veel tips en adviezen hoe je deze veranderingen aan zou kunnen pakken, en daarnaast nog een aantal ontspanningsoefeningen. Ook gaat het over het belang van beweging en sporten.
-Voedsel: Hierin veel van het bekende; eet veel groenten, en zo min mogelijk onvolwaardig voedsel (geen verkeerde koolhydraten). Hij legt de link tussen hypoglycemie en de bijnieren uit, het verband tussen (over)gewicht en vermoeide bijnieren, en geeft van voedingsstoffen uitgebreid aan wat goed en slecht is en waarom. Ook geeft Wilson uitleg over HOE je moet eten en WANNEER, omdat veel mensen snel eten, nauwelijks kauwen en geen aandacht hebben voor wat er in hun buik belandt.
-Voeselallergieen en -intoleranties: Voedselintoleranties en -allergieen zijn bijzonder slecht voor je omdat ze telkens een stressor voor je lichaam zijn. Wilson geeft aan hoe je (verborgen) intoleranties kan ontdekken, zowel dmv labtesten als bv een voedseldagboek bijhouden. Ook maakt hij duidelijk waarom het zo belangrijk is dat je geen voedsel eet waar je verkeerd op reageert.
-Voedingssupplementen: Hierin worden uitgebreid de vitamines B, C en E behandeld, en ook mineralen, spoorelementen, vezels, en kruiden die je bijnieren kunnen ondersteunen. Je leest ook in welke vorm je het het beste kan nemen en wanneer.
-Bijnier- en andere hormonen: dit deel gaat over het gebruik van hormoontherapien, waaronder bijnierhormonen, progesteron, DHEA, en wanneer je zou kunnen overwegen cortisol te gaan gebruiken. Ook hierbij weer een uitleg over wat welke stof doet, en welke vorm het beste is voor je lichaam. (Hij verwijst hierbij ook naar de boeken van dr Lee
) -De weg naar herstel: het laatste hoofdstuk hiervan is een samenvatting van alle dingen waar je op moet letten, die je niet of juist wel moet doen, wat je kan verwachten als je deze aanpassingen in je leven maakt, en vooral dat je de hoop niet op moet geven als het herstel langer duurt dan je verwacht! Daarnaast nog wat tips om weer greep op je leven te krijgen, en hoe je om kan gaan met mensen in je omgeving die denken dat je je aanstelt of niet geloven dat adrenal fatigue bestaat;
Deel 4: functies van de bijnieren
In het vierde deel van het boek komen de wat meer technische onderwerpen aan de orde. Waar zitten je bijnieren en hoe werken ze, waar werken ze mee samen, wat doet cortisol precies in je lichaam en wat gebeurt er precies als je cortisollevels omhoog of omlaag gaan. Daarnaast worden de stadia van adrenal fatigue uitgelegd, en hoe de mens op stress reageert.
Achterin het boek vind je nog de glycemische index van voedsel, een lijst van groente en fruit, en een methode om zelf je bloedduk op te meten.
Bij elke onderwerp dat dr Wilson aansnijdt worden voorbeelden gegeven van mensen die hij in zijn praktijk heeft gehad.
Het belangrijkste dat Wilson steeds weer noemt is het effect van stress op je lichaam en bijnieren. Stress is cummulatief, dus ook de kleine dingetjes tellen steeds maar op totdat het je lichaam teveel wordt. Vermindering van stress, op alle vlakke dus zowel lichamelijk als geestelijk als emotioneel, is essentieel voor herstel van je gezondheid, en daarnaast is het belangrijk dat je dat aanvult met goed voedsel en de juiste supplementen. En luister naar je lichaam!
Ik vond het een erg goed boek. Het is duidelijk, uitgebreid en makkelijk leesbaar. Wat ik zelf erg fijn vind is dat Wilson positiviteit uit draagt. Hij roept niet alleen de hele tijd wat je moet doen, maar geeft daarbij ook tips voor als iets niet lukt, en andere manieren waarop je het zou kunnen proberen. Zo zegt hij bijvoorbeeld niet alleen dat je moet ontspannen, maar geeft ook ontspanningsoefeningen die je overdag kan doen. En als je dat niet kan omdat je bv op je werk zit geeft hij aanpassingen van die oefeningen zodat je ze zelfs midden tijdens een vergadering zou kunnen doen
Als het herstel niet gaat zoals je verwacht geeft hij adviezen hoe je toch verder kan, en hoe je kan ontdekken wat het herstel belemmert zodat je niet opgeeft omdat het allemaal niet lukt. Ik heb een hoop van dit boek geleerd! -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dr. Wilsons boek is echt de moeite waard.
Het geeft ook tips hoe je de stress in je leven kunt verminderen, zelfs als dat komt van dingen die je nauwelijks kunt veranderen zoals stank op het werk of energieslurpende familieleden. Dan nog ben je niet machteloos! In het boek staat praktisch uitgelegd hoe en wat je eraan kunt doen.
Ook legt hij uit waarom het goed is om om 22 uur in je bed te liggen, ook al krijg je om 23 uur weer helemaal nieuwe energie en blijf je makkelijk wakker tot 24 of 1 uur als je niet om 22 uur in je bed ligt.
Hetzelfde voor uitslapen. Wilson legt uit waarom het een goed idee is om in ieder geval tussen 7 en 9 uur 's ochtend nog weer te slapen, ook al ben je de halve nacht wezen spoken. Om 8 uur piekt namelijk je cortisol en als je die energie voor je eigen lichaam kunt gebruiken in plaats van voor opstaan dan help je je lichaam genezen.
Natuurlijk kunnen weinig mensen het zich veroorloven elke dag uit te slapen tot 9 uur. Maar in het weekend is toch al beter dan niets!
Wat mij verder nog enorm hielp was de paragraaf "zout of geen zout: het antwoord is makkelijk". Je lichaam heeft zout nodig om te functioneren.
Helaas is onze maatschappij panisch voor zout geworden ivm hoge bloeddruk. Maar veel vermoeide mensen hebben juist een lage bloeddruk. Dat is net zo ongezond als een te hoge bloeddruk. Dan is zout een goed iets om te eten.
Hij legt ook uit dat je lichaam vaak uitgedroogd is, je hebt voortdurend dorst omdat je lichaam de tegenhanger van zout uitplast als je te weinig zout in je lichaam hebt. Zout is natrium, de tegenhanger is kalium. Je hebt vast wel eens van de 'natrium-kalium-pomp' gehoord. Dat is het evenwicht dat elke cel onderhoudt met zijn omgeving.
Hoe los je een zouttekort op als er ook een vochttekort is? Door een schep zout in je water/thee/soep te doen. Daar kikker je van op.
Hij legt ook uit wanneer je moet eten. Voor 10 uur! anders ben je de hele dag bezig je energietekort in te halen. En dan een vroege lunch (11.30). Tussen 14 en 15 uur een voedzame snack om de (cortisol)dip van 16-17 uur op te vangen. En dan om 17.30 je avondeten. En voor het slapen nog een gezonde hap met eiwitten om je door de nacht te helpen.
Hij is een voorstander van combinatie-eten: koolhydraten, vet en eiwit omdat die hun energie met verschillende snelheden prijsgeven aan het lichaam.
Vermoeide mensen raken compleet gevloerd als ze ontbijten met sinasappelsap of yoghurt met fruit. Wilson legt uit hoe dat komt en wat je er aan kunt doen.
Het gaat ook over koffie, cola en chocola. En in plaats van dat te verbieden legt hij uit waarom je lichaam zo snakt naar deze dingen. En wat ze met je doen. Hetzelfde voor junkfood en alcohol.
Het is echt geen belerend boek, het is erop gericht dat je begrijpt wat er aan de hand is en dat je zelf aan het stuur gaat zitten en besluit wat het is dat jij zelf wilt.
Die ontsnapping uit het machteloze gevoel, dat is volgens Wilson de beste aanpak voor vermoeide mensen. En voor die ontsnapping hoef je echt geen energie te hebben, die geeft energie. Wilson geeft praktische adviezen en achtergronduitleg als je dat interessant vindt.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ben je moe zonder reden? Heb je moeite met opstaan ‘s ochtends? Heb je koffie of cola nodig om door te kunnen gaan? Ben je uitgeput en gestresst? Heb je drang naar zoete of hartige snacks? Worstel je met de eisen die het dagelijkse leven aan je stelt? Kun je niet herstellen van stress of ziekte? Heb je geen plezier meer in je leven? Heb je een verminderd libido? Dan heb je waarschijnlijk, net als ik, bijnieruitputting.
Met heldere, gemakkelijk te begrijpen instructies laat Dr. Wilson je niet alleen zien hoe je kunt ontdekken of je aan bijnieruitputting lijdt, maar ook wat je moet doen om je weer goed te kunnen voelen.
Ik denk dat dit boek belangrijk is voor heel veel mensen die met bovenstaande problemen worstelen en die door hun huisarts met een kluitje het riet in worden gestuurd. “Leer er maar mee te leven”, “het zit alleen maar tussen je oren”, “neem maar een antidepressivum” of “ga maar naar een psycholoog!” Daarmee worden patiënten vaak weggestuurd. Er zijn ook geen labtesten beschikbaar die het probleem duidelijk laten zien. De enige waarden, die als afwijkend gezien worden, zijn de waarden voor de ziekte van Addison, een ziekte waarbij de bijnieren helemaal geen cortisol meer produceren en voor het syndroom van Cushing, waarbij de bijnieren veel te veel cortisol produceren. Er zit, wat de doktoren betreft, niets tussenin. Omdat bijnieruitputting ook niet onder één noemer die vergoed wordt door het ziekenfonds is te vangen of waar een behandeling voor voorhanden is, wordt het hele probleem in de doofpot gestopt. Ik weet wel zeker dat iedere arts dagelijks gevallen van bijnieruitputting, in meer of mindere mate, in zijn spreekkamer ziet, maar omdat hij niet heeft geleerd hoe hij de signalen en symptomen moet interpreteren en ook niet weet hoe hij deze mensen moet behandelen, negeert hij het probleem.
Ik wilde dat ik dit boek 40 jaar geleden had gehad, dan was het met mijn gezondheid niet zo erg achteruit gegaan en had ik ws geen auto-immuunaandoeningen ontwikkeld.
