Heb jij ook een traag werkende schildklier?

Slowdown van de schildklier: Zou het kunnen zijn dat je schildklier onderactief is?

Het kan beginnen met een moe gevoel. Een normale nacht slaap is niet meer genoeg en je wordt uitgeput wakker. Het zou kunnen zijn dat je aankomt in gewicht, zelfs wanneer je niet eens je voedingspatroon en oefenprogramma hebt veranderd. Of je hebt besloten dat je wat gewicht wilt kwijtraken maar, ondanks het feit dat je je strikt aan een dieet en oefenprogramma houdt, je valt geen grammetje af. Misschien vecht je tegen neerslachtigheid en tegelijkertijd kun je niet helder denken en je voelt je down of het is moeilijk voor je om te concentreren of om je dingen te herinneren.

Het is verleidelijk voor jezelf en je dokter om deze symptomen af te schilderen als tekenen van de middelbare leeftijd, niet genoeg beweging, tekort aan slaap of stress. Maar voor miljoenen mensen zijn deze symptomen tekenen van een algemene, maar vaak niet gediagnosticeerd, hormonaal tekort dat bekend staat als hypothyreoïdie:

http://www.ziekenhuis.nl/index.php?cat=animaties&action=show&movie=180

De schildklier- de meesterklier van het metabolisme-  is gelokaliseerd in de nek onder en achter de adamsappel. Bij hypothyreoïdie is de schildklier onderactief en produceert niet genoeg schildklierhormoon. Zonder schildklierhormoon raken cellen en weefsels uitgehongerd van energie en het lichaam en de systemen worden trager.

Hypothyreoïdie veroorzaakt een reekd symptomen waaronder:

·         Extreme of ongebruikelijke vermoeidheid

·         Depressiviteit of humeurigheid

·         Gewichtstoename zonder veranderingen van voedingspatroon of oefenen

·         Geen gewicht kunnen verliezen ondanks goede voeding en oefenen

·         Haaruitval van het hoofd en soms de buitenste rand van de wenkbrauwen

·         Grof, ruw en/of droog haar

·         Bleke, droge, gebarsten of jeukerige huid, chronische uitslag

·         Constipatie

·         Onregelmatige menstruaties

·         Onvruchtbaarheid of herhaalde miskramen

·         Laag libido

·         Koud voelen wanneer het warm is, lage lichaamstemperatuur

·         Hoog cholesterol dat niet reageert op medicijnen of dieet

·         Brainfog, moeilijkheden met concentreren, geheugenproblemen

·         Lage pols en/of lage bloeddruk in een niet-atleet

·         Geïrriteerde ogen, droge ogen en lichtgevoeligheid

·         Lage krakerige stem (vooral bij vrouwen)

·         Verdikking van de nek, ongemak, druk, moeilijkheden met slikken

·         Spier- en gewrichtspijnen

·         Opgeblazenheid en zwelling, in het bijzonder de handen, voeten, ogen en gezicht      

·          

Schildkliercondities zijn algemeen- sommige experts schatten dat zo’n 60 miljoen Amerikanen schildklierproblemen hebben en de meerderheid is hypothyreoïed. Jammer genoeg wordt de grote meerderheid van mensen met schildklierproblemen niet gediagnosticeerd of behandeld.

Wanneer je dokter hypothyreoïdie diagnosticeert moet hij zeer oplettend luisteren naar je beschrijving van je symptomen. Tegelijkertijd, samen met het opnemen van de complete persoonlijke en familie geschiedenis, moet hij een gedegen klinische evaluatie uitvoeren. Bij deze evaluatie moet hij:

·         Je Achillesreflex testen - de dokter klopt op je Achillespees aan de achterkant van je hiel hetgeen je kuitspier doet spannen en je voet naar beneden trekt. Een langzamere reactie dan normaal suggereert hypothyreoïdie.

·         Je hartsnelheid en bloeddruk meten

·         Je nek en schildklier palperen om vergroting van de schildklier te voelen of knobbels of nodi

·         Je huid en haar observeren en kijken naar zwelling of opgeblazenheid van gezicht, handen en voeten

·          

Gebaseerd op dit onderzoek kunnen sommige artsen een vrij precieze diagnose stellen. Maar vanaf dit punt verschillen ze nogal in hoe ze verder gaan.

Sommige artsen doen routinematig een bloedtest die bekend staat onder de naam TSH (stimulerend hormoon voor de schildklier) test. Deze meet de TSH-spiegel, een hormoon dat afgescheiden wordt door de hypofyse om de functie van de schildklier te beïnvloeden. Terwijl veel conventionele artsen geloven dat dit de “gouden standaard” is om ziekte van de schildklier te diagnosticeren, zijn zij het niet eens over de interpretatie van de resultaten. Aan de ene kant staan de artsen en laboratoria die de oudere normale TSH waarden van ongeveer 0.5 - 5.0 volgen (lage waarden TSH indiceren hyperthyreoïdie en hogere waarden hypothyreoïdie).

Aan de andere kant staan de artsen die nieuwe regels hebben geadopteerd die aanbevolen zijn door de “American Association of Clinical Endocrinologists” in 2003. Deze regels stellen dat de normale TSH waarden tussen de 0.3 en 3.0 liggen. Ongelukkigerwijze blijven daardoor de 20 miljoen Amerikanen met een TSH waarde tussen de 3.0 en 5.0 in onzekerheid. De mogelijkheid voor een goede diagnose hangt ervan af of zij een dokter en laboratorium vinden die de nieuw richtlijnen volgen.

Andere artsen geloven dat alleen TSH niet voldoende is voor een diagnose en zij verrichten testen zoals vrij T4 en vrij T3 om specifieke schildklierhormoonspiegels te testen. Sommige artsen testen ook auto-immuun schildklierziekte door antilichamen te testen. Sommige artsen behandelen hun patiënten gebaseerd op deze testen, zelfs wanneer TSH-spiegels normaal zijn.

Tenslotte zijn er nog holistische therapeuten die geloven dat patiënten met een hoge index voor verdenking op schildklierziekte- bijvoorbeeld zij die een combinatie hebben van symptomen, klinische tekenen en/of familiegeschiedenis -  een therapeutische proefbehandeling zouden moeten krijgen met schildklierhormoonsuppletie. Deze dokters geloven dat, zelfs wanneer TSH en andere testresultaten op een normale werking van de schildklier duiden, de schildklier toch onderactief kan zijn.

Volgens deze artsen kan een lage dosering schildklierhormoon veilig symptomen doen verdwijnen of verminderen in veel patiënten.

Sinds deze dokters hebben uitgevonden dat een lage dosering schildklierhormoon veilig is voor de meeste van hun patiënten is hun filosofie geworden dat zij het aan hun patiënten met symptomen van hypothyreoïdie verschuldigd zijn om zo’n proefbehandeling te geven.

Als je symptomen hebt van hypothyreoïdie of de risicofactoren- familiegeschiedenis, nektrauma, blootstelling van de nek aan radiatie, roken e.a.- zorg dan dat je een gedegen onderzoek laat doen door een arts die schildklierziekte begrijpt en die ook erkent dat schildklierpatiënten meer zijn dan alleen een paar laboratoriumuitslagen en die dat ook in praktijk brengt.