Galblaasziekte en hormonen
Galblaasziekte en de galstroom
Menopauze. Alles wat je dokter je niet vertelt
door John R. Lee, M.D.
Menopauze. Alles wat je dokter je niet vertelt
door John R. Lee, M.D.
De meeste mensen weten niet eens waar de galblaas zich bevindt in het lichaam, laat staan wat hij doet. Toch is galblaasziekte de meeste voorkomende spijsverteringsziekte in de V.S. Het treft meer dan 20 miljoen Amerikanen met een miljoen nieuw gediagnosticeerde gevallen per jaar. De helft ervan hebben een chirurgische ingreep om galstenen te verwijderen of de gehele galblaas.
Zogenaamde galblaasaanvallen zijn extreem pijnlijk. Deze pijnen worden vaak in het bovenste kwadrant van de buik gevoeld, in de streek van het rechter sleutelbeen of onder het rechter schouderblad. Andere symptomen zijn opgeblazenheid, misselijkheid en maagpijn, in het bijzonder na de maaltijden.
Als de galblaas buis verstopt is dan kan je huid en het wit van je ogen geel worden. Het goede nieuws is dat je galstenen en galblaasziekte helemaal kunt voorkomen door een paar eenvoudige richtlijnen te volgen.
Vrouwen hebben twee keer zoveel kans dat ze galstenen ontwikkelen dan mannen, waarschijnlijk te wijten aan ongeïdentificeerde oestrogeen dominantie en te veel oestrogeen dat gebruikt wordt in HRT (hormoonvervangingstherapie.)
Andere risicofactoren zijn dieet, in het bijzonder diëten die snelle gewichtafname veroorzaken, en overgewicht. Het is algemeen bekend dat er van gebakken voedsel geloofd wordt dat ze galblaasaanvallen veroorzaken, maar wanneer dit feit objectief bestudeerd wordt is dit verband inconsistent. De meeste patiënten vinden het moeilijk om enig voedsel in verband te brengen met hun galblaasaanvallen.
De werking van je galblaas
Galproductie door de lever wordt beheerst door verschillende factoren inclusief het eten dat je eet en een variëteit van polipeptide hormonen in het maagdarmsysteem. Een van deze hormonen, somastatin, is een belangrijke regulator binnen het centrale zenuwstelsel (geproduceerd door de hypofyse), maar het wordt ook gemaakt door de medulla van de bijnieren, de pancreas en het maagdarmstelsel, een feit dat de essentiële eenheid van hersenen en lichaam bevestigt. Deze hormonen zijn autonoom en kunnen je zelf niet veranderen. Sekshormonen en vezels spelen echter ook een rol bij het stromen van de gal en de bestanddelen van gal en deze zijn wel onder je controle. Om hun rol te begrijpen moet je begrijpen hoe gal naar de darmen wordt gebracht en de factoren die de vloeibaarheid van gal beïnvloeden.
Galproductie door de lever wordt beheerst door verschillende factoren inclusief het eten dat je eet en een variëteit van polipeptide hormonen in het maagdarmsysteem. Een van deze hormonen, somastatin, is een belangrijke regulator binnen het centrale zenuwstelsel (geproduceerd door de hypofyse), maar het wordt ook gemaakt door de medulla van de bijnieren, de pancreas en het maagdarmstelsel, een feit dat de essentiële eenheid van hersenen en lichaam bevestigt. Deze hormonen zijn autonoom en kunnen je zelf niet veranderen. Sekshormonen en vezels spelen echter ook een rol bij het stromen van de gal en de bestanddelen van gal en deze zijn wel onder je controle. Om hun rol te begrijpen moet je begrijpen hoe gal naar de darmen wordt gebracht en de factoren die de vloeibaarheid van gal beïnvloeden.
De gewone galblaasbuis
De lever is een groot orgaan dat functioneel verdeeld is in twee kwabben. Binnen 2½ cm vanaf de uitgang van de lever komen de twee afvoergangen van de lever samen om de ductus hepaticus te vormen. Na nog zo'n 2½ cm is er een aftakking naar de galblaas als een gedraaid buisje. Als resultaat vloeit er wat gal naar de galblaas om een reservoir te vormen voor extra gal, in geval de omstandigheden dit nodig hebben. De hoofdgalbuis voorbij de tak die naar de galblaas toegaat wordt ductus choledochus genoemd.
De lever is een groot orgaan dat functioneel verdeeld is in twee kwabben. Binnen 2½ cm vanaf de uitgang van de lever komen de twee afvoergangen van de lever samen om de ductus hepaticus te vormen. Na nog zo'n 2½ cm is er een aftakking naar de galblaas als een gedraaid buisje. Als resultaat vloeit er wat gal naar de galblaas om een reservoir te vormen voor extra gal, in geval de omstandigheden dit nodig hebben. De hoofdgalbuis voorbij de tak die naar de galblaas toegaat wordt ductus choledochus genoemd.
De ductus choledochus gaat onder de pylorus (de sluitspier van de maag waardoor het voedsel de maag verlaat) door naar het duodenum (de eerste 25 cm van de dunnen darm) om uit te komen bij de sfincter van Oddi die, door te vernauwen of te openen, de galstroom naar het duodenum beheerst. Het duodenum volgt het pad van een C-vorm en is als het ware gepleisterd tegen de achterwand van de buik om het zo in een veilige plaats te houden, in tegenstelling tot de rest van de 50 cm darm die vrij rond beweegt in de buikholte. Zo is het duodenum een gefixeerde plaats voor het binnenkomen van de ductus choledochus.
Het is interessant dat de pancreas (alvleesklier) ook vast ligt tegen de achterkant van de buikholte als een gestrande platvis met zijn hoofd in de uitholling van het, als een C gevormde, pad van het duodenum. De pancreas scheidt insuline af in de bloedstroom maar ook spijsverteringsenzymen door een buis die uit zijn "hoofd" komt en in dezelfde sfincter van Oddi uitkomt. De passage van twee verschillende secreties uit twee verschillende organen door een enkele sfincter in vrij opmerkelijk.
Zorg dat de gal blijft stromen
Het stromen van gal is belangrijk voor je gezondheid. De twee belangrijkste functies van gal zijn uitscheidend en verterend. In zijn uitscheidende functie werkt gal als een drager voor toxines die door het lichaam uitgescheiden worden. Bijvoorbeeld, rode bloedcellen verouderen (niet meer in staat om te functioneren) in 120 tot 140 dagen. De milt en de lever selecteren deze oudere cellen uit, bewaren het ijzer, en scheiden de rest uit als bilirubine via de lever. Het is bilirubine dat gal zijn karakteristieke kleur geeft. Ongewenste solide stoffen zoals zand, roet en metaaldeeltjes worden ook door de lever gevangen en via de gal uitgescheiden.
Het stromen van gal is belangrijk voor je gezondheid. De twee belangrijkste functies van gal zijn uitscheidend en verterend. In zijn uitscheidende functie werkt gal als een drager voor toxines die door het lichaam uitgescheiden worden. Bijvoorbeeld, rode bloedcellen verouderen (niet meer in staat om te functioneren) in 120 tot 140 dagen. De milt en de lever selecteren deze oudere cellen uit, bewaren het ijzer, en scheiden de rest uit als bilirubine via de lever. Het is bilirubine dat gal zijn karakteristieke kleur geeft. Ongewenste solide stoffen zoals zand, roet en metaaldeeltjes worden ook door de lever gevangen en via de gal uitgescheiden.
Het verterende functie van gal is tweedelig: zijn hoge bicarbonaatgehalte creëert een pH van ongeveer 8, hetgeen zeer alkalisch is. Dit is nodig om de hoge zuurgraad van maagzuur dat uit de maag arriveert tegen te gaan en het laat enzymen uit de alvleesklier en de darmen effectief werken in je voedsel te verteren. Ten tweede is gal een wonderbaarlijke emusifeerder, hetgeen betekent dat het de vetten die je gegeten hebt in kleine druppels verdeeld ,zodat die gemakkelijk verteerd kunnen worden door het alvleesklierenzym lipase.
Enzymen uit de alvleesklier zijn zeer sterk - amylase verteert zetmeel; protease verteert eiwitten en lipase verteert vetten. Het is voor mij een wonder hoe de buis van de alvleesklier deze potente enzymen kan vervoeren en zelf niet verteerd wordt.
De stroom van gal en alvleeskliersecreties door de sfincter van Oddi is voornamelijk een zaak van 1) de grootte van de opening van de sfincter, en 2) de vloeibaarheid van de secreties. Wanneer de sfincter vernauwd is dat is de stroom verminderd. Progesteron (en niet oestrogeen, testosteron, schildklierhormoon of insuline) veroorzaakt ontspanning van de sfincter waardoor de galstroom versterkt wordt. Zodoende hebben mensen met oestrogeen dominatie (relatief progesterontekort) eerder een vernauwde sfincter van Oddi. Misschien is het daarom dat veel vrouwen mij vertellen dan hun spijsvertering zoveel beter is geworden nadat ze hun oestrogeen dominantie gecorrigeerd hebben met progesteronsupplementatie.
Nog een reden om veel vezels te eten
Vezels voorkomen dikke, visceuze gal doordat zij cholesterolabsorptie in de darmen reduceren en ook door het reduceren van cholesterolsynthese. Een belangrijk ingrediënt van gal is cholesterol waarvan veel in de vorm van cholesterolmonohydraat kristallen. Dit, samen met calcium biliubinaatkorreltjes, creëert galslik. Galslik kan de sfincter van Oddi verstoppen. Voorts kunnen kristallen en korrels samenklonten om galstenen te maken die de sfincter van Oddi totaal afsluiten, of ze kunnen in de galblaas ophopen hetgeen uiteindelijk leidt tot een chirurgische totale verwijdering van de galblaas.
Vezels voorkomen dikke, visceuze gal doordat zij cholesterolabsorptie in de darmen reduceren en ook door het reduceren van cholesterolsynthese. Een belangrijk ingrediënt van gal is cholesterol waarvan veel in de vorm van cholesterolmonohydraat kristallen. Dit, samen met calcium biliubinaatkorreltjes, creëert galslik. Galslik kan de sfincter van Oddi verstoppen. Voorts kunnen kristallen en korrels samenklonten om galstenen te maken die de sfincter van Oddi totaal afsluiten, of ze kunnen in de galblaas ophopen hetgeen uiteindelijk leidt tot een chirurgische totale verwijdering van de galblaas.
Wanneer de sfincter verstopt is, loopt de gal terug in de ductus panceraticus (de buis die van de alvleesklier afloopt). Dit is bijzonder catastrofaal omdat het emulgerende effect van gal in combinatie met de potente spijsverteringsenzymen van de alvleesklier schade toebrengen aan het weefsel van de alvleesklier hetgeen tot pancreatitis leidt. Galslik in waarschijnlijk de oorzaak van 30 tot 50% van de gevallen van terugkerende pancreatitis, hetgeen niet alleen extreem pijnlijk is maar ook vrij vaak fataal.
Andere factoren die bijdragen aan trage galstroom zijn het overeten van suiker en geraffineerde koolhydraten, en een levensstijl van een "couch-potato". Wanneer men eenmaal pancreatitis heeft dan moet alle alcoholconsumptie gestaakt worden.
Richtlijnen om Galblaasziekte te Voorkomen
- Vermijd gebakken voedsel, in het bijzonder wanneer je aanvallen hebt gehad na het eten van gebakken voedsel.
- Vermijd suiker en geraffineerde koolhydraten.
- Drink voldoende water.
- Herken oestrogeen dominantie en corrigeer het.
- Zorg ervoor dat je voldoende progesteron hebt (daar zijn speekseltesten voor).
- Zorg voor 20 - 24 gram vezels per dag.
- Wees niet bang om olijfolie te consumeren en omega-3 vetzuren zoals vette vis.
- Houdt je lever gezond.
- Wanneer je enige aanval van pancreatis hebt gehad moet je alcohol vermijden.
- Eet niet teveel.
- Vermijd diëten waarbij snelle gewichtafname optreedt.
- Kauw je voedsel goed. Neem de tijd om ontspannen te eten terwijl je boosheid en stress aan de kant zet.
Voor meer gedetailleerde informatie over hoed je hormonen in balans te brengen en oestrogeen dominantie te voorkomen lees alsjeblieft de bestseller van Dr. John Lee’s
Geen opmerkingen:
Een reactie posten