Waarom jonge, ogenschijnlijk gezonde mensen stierven aan de H1N1 – griep

Waarom "gezonde" mensen kunnen sterven door de H1N1 – griep

Oorspronkelijk artikel: http://doctorjaan3.wordpress.com/2010/01/08/hypothesis-why-healthy-people-can-die-from-h1n1-flu/

Samenvatting: Het lijkt misschien vreemd en verontrustend dat jonge, ogenschijnlijk gezonde mensen gestorven zijn door de H1N1 - griep. De reden zou kunnen zijn dat ze niet zo gezond waren als ze leken te zijn, maar dat ze in een staat van hoog risico verkeerden die veroorzaakt werd door oxidatieve stress. Als dat zo is zouden sterfgevallen door griep voor een groot deel voorkomen kunnen worden.

Achtergrond

Verscheidene wetenschappelijke studies hebben gerapporteerd dat influenza een enorme hoeveelheid vrije radicalen in de longen genereert, hetgeen ernstige weefselvernietiging veroorzaakt. (Akaike 2001, Akaike 2003, Hennet 1992). Akaike heeft het mechanisme in detail besproken (Akaike 1998). In het ergste geval is het resultaat respiratoir falen hetgeen de dood veroorzaakt.

Professor Takaaki Akaike, die de effecten van vrije radicalen bij influenza heeft onderzocht schrijft:

De pathogenese van het influenzavirus kan feitelijk toegeschreven worden aan het cytotoxische effect van zuurstofradicalen zoals superoxide  – anion.

(Het superoxide - anion is het meest krachtige van alle vrije radicalen)

Bron: Akaike, T., et al, (2003).

Oxidatieve stress de waarschijnlijke oorzaak

Een waarschijnlijke oorzaak waarom de jonge, ogenschijnlijk gezonde mensen door de griep stierven is dat ze in een staat van oxidatieve stress verkeerden - een staat waarbij er meer vrije radicalen zijn dan de beschikbare radicalenvangers (de antioxidatieve beschermers) aankunnen.

Oxidatieve stress is geen zeldzame conditie in het moderne leven. In zo'n situatie is men in ernstig gevaar als men de griep krijgt die enorme hoeveelheden vrije radicalen produceert in de longweefsels.

Om een door griep veroorzaakte massale aanval van vrije radicalen op de longen te overleven moet men goed voorzien zijn van antioxidanten. Deze houden in antioxidatieve vitamines (C, E, Bètacaroteen), mineralen die nodig zijn voor het goed functioneren van onze antioxidatieve enzymen (inclusief selenium, zink, mangaan etc.), en antioxidantiarijke substanties in het voedsel. Dit houdt ook in jodium dat mogelijk meer nodig is dan algemeen aangenomen wordt, zie Miller, D. (2006).

Het lijkt dat we vaak niet voldoende voorzien zijn van antioxidanten. Dit wordt aangegeven door het veelvuldig voorkomen van ziekten die in verband gebracht worden met chronische oxidatieve stress, inclusief de "voornaamste killers", kanker en hartaanvallen.

Ons moderne leven kan oxidatieve stress veroorzaken door verschillende oorzaken:

• Luchtvervuiling
• Ultrafijne roetdeeltjes zijn vaak de grootste boosdoeners (Brauner 2007, Chuang 2007, Romieu 2008) .
• Ozon is een andere belangrijke bron van vrije radicalen (Iriti 2008).
• Cigarettenrook is een belangrijke bron van vrije radicalen (van der Haart 2004, Tanriverdi H, 2006).
• Alcohol genereert aanzienlijke hoeveelheden vrije radicalen(Wu, D 2004).
• Moderne eetgewoonten voorzien vaak niet in een voldoende inname van antioxidantrijk voedsel.
• Suiker (glucose) in snoep, cakes, etc. genereert aanzienlijke hoeveelheden vrije radicalen (Ceriello, A, 2000; Choia S-W, 2008).
• Gechlorineerd water. Chloor genereert vrije radicalen in gechlorineerd drinkwater en eveneens in het voedsel dat erin gekookt wordt. Douchen met zulk water veroorzaakt een nog grotere blootstelling aan chloor door opname via de huid en door het inhalatie (het kan verwijderd worden met een douchefilter)
• Inspannende fysieke activiteit zoals in sport brengt oxidatieve stress, in het bijzonder wanneer men niet goed getraind is. Regelmatige oefening verhoogt de oxidatieve verdedigingsmechanismen, maar het is aan te bevelen, voor de veiligheid, om zware oefening te vermijden in tijden dat de griep heerst omdat het de verdedigingsmechanismen kan overbelasten. 
• Stress veroorzaakt een aanzienlijke productie van vrije radicalen (ongeveer 25% van de adrenaline wordt  bijvoorbeeld naar vrije radicalen gemetaboliseerd ).

Het is dus niet zo ondenkbaar dat sommige, ogenschijnlijk gezonde jonge mensen mogelijk in een staat van aanzienlijke oxidatieve stress verkeren. Het is duidelijk dat het in zo'n situatie gevaarlijk is om met het griepvirus geïnfecteerd te worden dat nog eens enorme hoeveelheden extra vrije radicalen genereert.

Dit zou kunnen verklaren waarom, ogenschijnlijk gezonde mensen met de H1N1 - griep ernstig respiratoir falen ontwikkelden waaraan zij overleden in enkele uitzonderlijke gevallen.

Oxidatieve stress veroorzaakt niet altijd duidelijke symptomen van ziekte, maar wordt in verband gebracht met diverse niet - specifieke kwalen zoals hoofdpijn, migraine, vermoeidheid, verminderd concentratievermogen, angst, lichaamspijn, etc. Daarom zijn deze jongen mensen mogelijk als gezond aangemerkt, terwijl ze eigenlijk  een hoog risico liepen om longfalen door de griep te krijgen.

Waarom gebeurde dit niet bij eerdere influenza's van recente jaren? Dat is waarschijnlijk omdat het H1N1 - virus anders is. Het bevat genetisch materiaal van de Spaanse griep, dat eveneens respiratoir falen veroorzaakte in ogenschijnlijk gezonde jonge mensen. Mogelijk kunnen virussen met deze genetische opmaak extra grote hoeveelheden vrije radicalen in de longen genereren.

Implicaties ter voorkoming en behandeling

Zoals je je al realiseerde, betekent dit dat je zou moeten proberen het risico op het ontwikkelen van ernstige viruslongontsteking te minimaliseren en mogelijk te elimineren door, indien mogelijk, de stressfactors die boven genoemd zijn te elimineren.  Daarbij kun je je inname van verschillende antioxidanten drastisch verhogen wanneer de epidemie in jouw omgeving heerst.    

Wanneer je in het ziekenhuis belandt  voor longontsteking door de griep, sta er dan op dat je intensief behandeld wordt met antioxidanten, bijvoorbeeld intraveneus vitamine C. Het is veilig (behalve in de zelden voorkomende genetische ziekte "G6PD-deficiëntie" omdat in zulke gevallen een hoge dosis C hemolyse zou kunnen  veroorzaken) en het zou je leven kunnen redden.

Een persoon die stervende was aan respiratoir falen genas onverwacht nadat hij hoge doseringen van het antioxidant vitamine C intraveneus toegediend had gekregen.  Zijn artsen wilden de behandeling stoppen omdat hij al drie weken longfalen als nierfalen had. Maar de familie weigerde dit te accepteren tenzij hij eerst een hoge dosering vitamine C kreeg.

Één geval is natuurlijk nog geen bewijs, maar het resultaat is uiteindelijk niet verwonderlijk omdat een behandeling met een hoge dosering antioxidanten duidelijk een logische interventie zou zijn, gezien het feit dat longontsteking zeer hoge oxidatieve stress veroorzaakt.